-
1 nauczać
I. vt\nauczać kogoś czegoś ( głosić nauki) jdn etw lehren; ( uczyć w szkole) jdn etw unterrichten; ( pokazać, jak należy coś robić) jdm etw beibringennauczyć kogoś rozumu jdn zur Vernunft bringenjuż ja cię nauczę! das sollst du mir büßen!II. vrnauczyć się czegoś etw lernen -
2 einstudieren
ein|studieren *vt -
3 erlernen
erlernen *vtetw \erlernen nauczyć się czegoś -
4 lernen
lernen ['lɛrnən]I. vtetw \lernen uczyć [ perf na-] się czegośMathe \lernen uczyć [ perf na-] się matematykilesen/kochen \lernen uczyć [ perf na-] się czytać/gotować\lernen sich zu beherrschen ćwiczyć opanowanieFriseur \lernen odbywać [ perf odbyć] praktykę jako fryzjer(ka)das will gelernt sein tego trzeba się nauczyćder lernt's nie [o der wird es nie \lernen] nigdy tego nie pojmieII. viuczyć sięfür die Prüfung \lernen uczyć się do egzaminu
См. также в других словарях:
nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się — czegoś jak pacierza zob. pacierz. Nauczyć się czegoś na blachę zob. blacha. Nauczyć się rozumu zob. rozum 9 … Słownik frazeologiczny
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
naumieć się — dk II, naumieć sięem się, naumieć sięesz się, naumieć sięeją się, naumieć sięej się, naumieć sięmiał się, naumieć sięeli się pot. «nauczyć się czegoś, nabyć w czymś wprawy» … Słownik języka polskiego
uczyć się — I – nauczyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać jakiś zasób wiedzy, przyswajać sobie jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się do matury. Nauczył się chemii. Nauczył się skakać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyuczać się – wyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ucząc się dokładnie, gruntownie, zdobywać pewne wiadomości, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyuczyć się na pamięć wiersza. Wyuczać się zawodu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}nauczyć się [wyuczyć się] {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naszpikować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zjeść, połknąć większą ilość czegoś (zwłaszcza leków); też: nauczyć się wielu rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naszpikowała się tabletkami nasennymi. Naszpikować się wiadomościami potrzebnymi do wywiadu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… … Słownik języka polskiego
wyuczyć — dk VIb, wyuczyćczę, wyuczyćczysz, wyuczyćucz, wyuczyćczył, wyuczyćczony rzad. wyuczać ndk I, wyuczyćam, wyuczyćasz, wyuczyćają, wyuczyćaj, wyuczyćał, wyuczyćany «ucząc wyćwiczyć, wykształcić kogoś w czymś, wdrożyć do czegoś; ucząc utrwalić coś w… … Słownik języka polskiego
poznać — dk I, poznaćznam, poznaćznasz, poznaćznają, poznaćznaj, poznaćznał, poznaćznany poznawać ndk IX, poznaćznaję, poznaćznajesz, poznaćwaj, poznaćwał, poznaćwany 1. «przeniknąć coś myślą, uświadomić sobie związki, zależności między elementami czegoś; … Słownik języka polskiego
piąty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 5» Chodzić do piątej klasy. Godzina piąta już minęła. Był piątym dzieckiem w rodzinie. ∆ Piąta część czegoś «jedna część całości podzielonej na pięć równych części» ◊ pot. Piąte koło (u… … Słownik języka polskiego